Мән бу мақаләмдә сәһнимизниң булбули болған Нурбүви Мәмәтованиң иҗадиға тохталмидим. Чүнки Нурбүви һәдиниң Уйғур театри сәһнисидики, умумән, сәнъитимиздики орни – өз алдиға бир дуния.
Зәйнуллам ака билән Нурбүви һәдә яш чағлирида тәғдирниң талай мурәккәп синақлириға дуч кәлсиму, уларни бәхитлик турмуш кәчүрди, дейишкә толуқ асас бар. Икки оғул пәрзәнт тепип, уларни вайиға йәткүзди. Лекин, әпсус, Зәйнуллам акиниң вапатидин кейин аридин бирнәччә жил өтүп, Нурбүви һәдә үчүн кәнҗә оғли Әбәйдулламдин айрилиш толиму еғир болди. Пәрзәнт көйүгидә аниниң жүриги моҗулди, қәдди пүкүлди. Әндиликтә Нурбүви һәдиму аримизда йоқ...