– Билишимизчә, сәнъәт йолидики паалийитиңни театр йенидики «Рухсарә» уссул ансамблидин башлидиң. Андин драма артисти болуп авуштуң. Буниңға немә түрткә болди?
– Әсли келәчәктә дохтур болимән дәп, 2004-жили ана жутум Аваттики Һезим Искәндәров намидики оттура мәктәпни тамамлап, медицина колледжиға оқушқа чүшкән едим. Кейин Алмутида кәспий миллий театримизда уссулчиларни оқушқа қобул қилидекән дегән хуш хәвәрни аңлап, Ж.Елебеков намидики җумһурийәтлик эстрада-цирк колледжида хореография бөлүмигә һөҗҗәтлиримни шу яқа тапшурдум. Иккинчидин, хәлқимизниң булбули Нуралим ака Варисов ата җәмәтимдин туққан болғачқа, кичигимдин шу яқниң талантиға һәвәс қилаттим. Шуңлашқа тәлийимни бир синап бақай дәп, үч жил кәспий уссул бөлүмидә оқудум. Бу йәрдә сәнъәтшунас алим Гүлнарә һәдә Сайитовадин дәрис алдим. Дегәндәкла, колледжни утуқлуқ тамамлап, Қ.Ғоҗамияров намидики җумһурийәтлик дөләт Уйғур академиялик музыкилиқ-комедия театри йенидики «Рухсарә» уссул ансамблиға ишқа турдум. Бираз вақит өткәндин кейин театримизда актерлар тапчил болушқа башлиди. Буни байқиған театр рәһбәрлиги аталған мәсилини иҗабий йешиш мәхситидә актерларни тәйярлайдиған тәрәпкә өтти. Бир күни театримизниң Баш режиссери Ялқунҗан ака Шәмиев мени чақирип, актерлуқ қабилийитимни байқиған болуш керәк, Т.Жүргенов намидики Қазақ миллий сәнъәт академиясида актерларни тәйярлайдиған бөлүмдә билим елишимни тәклип қилди. Ейтмасқа болмайдиған нәрсә шуки, дадам билән апам Алмутида һәрқандақ йәрдә ишләп жүрүп, мени роһий һәм ихтисадий тәрәптин қоллап-қувәтлиди. Бүгүнки күндә бирәр утуққа қол йәткүзиватқан болсам, униң һәммиси әшу әзизлиримниң арқиси дәп чүшинимән. Шундақ қилип, мән актерлуққа бирә-тола авушуп кәттим. Кәспий устазлирим Руқийәм Саттарова. Ялқунҗан Шәмиев вә Гүлбаһар Әхмәдиева болди. Ейтмақчи, Р.Саттарова мениң момам болуп келиду. Әпсус, биз, кейинки әвлат әшундақ есил сәнъәткаримиздин, әзиз устазимиздин бевақ айрилип қалдуқ...
Дәсләп театрда қойилидиған спектакльларда эпизодларға қатнишип жүрдүм. Бираз тәҗрибә топлиғандин кейин баш ролларда ойнашқа башлидим. Актерлуқниң қир-сирини һармай үгиништә йәнә бир талантлиқ актер, режиссер мәрһум Муһит ака Һезимов бар күч-иқтидарини салди. Рәмәтлик устазимниң маңа атидарчилиқ қилғинини бир өмүр унутмаймән. Роһи алдида баш егимән.
– Уссулчи билән драма артисти арисида асман билән йәрдәк пәриқ бар. Қийин болмидиму?
– Сирттин қариған адәмгә шундақ билиниши мүмкин. Бирақ сәнъәткарлар үчүн, шәхсән маңа анчә қийин болмиди. Сәвәвини ейтай: биринчидин, уссул ойнаш арқилиқ сәһнигә сиңиштим. Иккинчидин, миллийлигимизгә сиңишкән әнъәнивий уссулдин башқа, пластикилиқ уссул ойнаш арқилиқ әсәрниң мәзмунини ечишта актерларға хас тән һәрикәтләрни көп үгәндим. Әнди аваз вә тилни тәләппуз қилиш көп җәһәттин қенимда бар, һәм көп оқудум, издәндим.
– Хәлқимизниң сөйүмлүк шаири Илия Бәхтияниң һаяти вә паалийитигә беғишланған «Мениң билән муңдашқин» премьерисида баш қәһриман обризини яритип, көпчиликкә тез тонулдиң. Шаирниң ички-дуниясини сезиш оңай болмиса керәк?
– Соалиңниң җени бар. Әдипниң еғир һаятини сәһнигә елип чиқмақ оңай болмиди. Әсәрдики шаирниң обризидин башқа һаятиниң башқиму тәрәплирини униң қәләмдашлириниң хатирилиридин, өзиниң шеирлиридин оқуп билдим. Театримизниң бәдиий рәһбири, Қазақстанниң Хәлиқ артисти Мурат Абдрим оғли Әхмәдиевму шаир һәққидә көплигән әхбаратларни сөзләп бәрди. Чүнки маңа әдипниң ярқин симасини, мүҗәз-хулқини, өзи бәлгүлигән мәсилилирини, умумән, тәғдирини толуқ үгиниш керәк болди. Шу нәрсә диққәткә сазавәр болдики, һәммимиз яхши билимиз, Илья Бәхтияниң һаятида сәлбий һаләтләр орун алған. Әйнә биз бәндиләр униң хәлқимизниң роһанийитигә сиңдүргән әҗридин көрә, көпәрәк шуни сөзлидуқ. Спектакльни тәйярлаш җәриянида режиссер билән мошу мәсилә үстидә көп бәс-муназирә болди. Шәхсән мән, сәлбий һалитини әмәс, көпәрәк талант-маһаритини, атқурған хизмитини көрситиш тәрәпдари болдум. Бирақ муәллип бар, бәдиий кеңәш бар, режиссер бар дегәндәк, спектакль өзәңлар көргәндәк нусхида тәйярланди.
Бирақ шаир обризини яритиш арқилиқ Илия Бәхтияға дегән һөрмитим техиму улғайди, өзәмни атәшин шаир һалитидә сезиндим. Еғир тәғдирини қәлбимдин өткүзүп, бираз вақит қийналдим. Шу нәрсини тән елиш керәкки, мәзкүр рольдин кейин театр алдида мени тамашибинлар күтүп турупту. «Илья Бәхтия» дәп атишип, қолтамғамни сорашти. Бу роль мениң бәхтим болди десәм, ашуривәткәнлик болмас.
Қошумчә қилсам, дадам көп китап оқуйдиған адәм. Униң ейтишичә, шаирниң яхши көргән қизи болған охшайду. Бирақ ариға шаирниң ағиниси киривелип, уларниң бәхтигә кашила болупту. Кейин ашиқлар арисида чүшәнмәслик болуп, аҗрап қалған екән. Әнди буниң қанчелик раст-ялғинини билмәймән, амма «шамал чиқмиса, йопурмақ шивирлимайдиғу...».
– Йеқинда 8-FREEDOM TICKETON AWARDS бойичә «Әң яхши актер» аталдим. Бу нәтиҗигә кәспий сәнъәт паалийтимдә қол йәткүзгән утуқлиримниң бири. Әнди Алла буйриса, 20 жиллиқ паалийитимдә топлиған тәҗрибәм асасида йәккә концерт бәрсәм дегән оюм бар.